تارانتینو عاشق هر نوع فیلمی است. فیلم های وسترن، ترسناک، جنایی، کمدی، هنرهای رزمی، آثار هنری جشنواره پسند و تقریباً هر چیزی که او را نزدیک به 90 دقیقه سرگرم کند. از سوی دیگر او سال‌هاست که تلاش می‌کند تا نام بزرگان کم‌تقدیر یا فیلم‌های حماسی را که به آثار سرگرم‌کننده تنزل می‌دهند و به عنوان وکیل مدافع آنها معرفی می‌شوند، احیا کند. به عنوان نمونه، او سال ها درباره فیلمی مانند «خوب بد و زشت» ساخته سرجیو لئونه صحبت کرد و از جنبه های پنهان آن صحبت کرد و در نهایت توانست به مخاطب بفهماند که این فیلم فقط یک اثر سرگرم کننده نیست بلکه چند ساعتی است. مخاطب را از دنیای اطراف رها می کند. او گفت که اساساً منتقدان درباره این اثر سوء تفاهم داشتند. سرانجام این سخنان نتیجه داد و اثر مورد علاقه او به آنچه شایسته بود رسید. چنین رفتاری در زندگی روزمره تارانتینو بی سابقه نیست و فیلم های دیگری نیز از لطف او بهره برده اند.

تارانتینو گاهی اوقات پای این پادکست یا آن برنامه می نشیند و به عنوان منتقد شفاهی فیلم ها را مرور می کند. این ممکن است در بین فیلمسازان رایج نباشد و آنها تمایلی به اظهار نظر در مورد کار همکاران خود نداشته باشند، اما قطعا تارانتینو اینطور نیست. در برخی از این برنامه ها، تارانتینو درباره فیلم هایی صحبت کرد که دوست نداشت و البته لیستی از فیلم هایی را اعلام کرد که با وجود اینکه می دانست شاهکار هستند از تک تک آنها متنفر است. شاید عده ای جرات ندارند بگویند فیلم هایی مثل «جول و جیم» یا «400 ضربه» را دوست ندارند. اما ما تارانتینو را به این صراحت لهجه اش می شناسیم. او حتی بارها فراتر رفته و از برخی ویژگی های فیلم های غول هایی مانند جان فورد و آلفرد هیچکاک استفاده کرده است.

در واقع کارگردانانی مانند مارتین اسکورسیزی یا کوئنتین تارانتینو که هنوز مثل دوران ناشناخته دیوانه وار و عاشقانه فیلم می بینند و از عشقشان به سینما کاسته نشده است، جایگاه متفاوتی برای علاقه مندان جدی سینما دارند. آنها به عنوان نگهبان تاریخ سینما به جاهایی می روند که شاید چندان مورد توجه قرار نگرفته باشد در حالی که مملو از آثار فاخر است. به همین دلیل است که ما سینمای آنها را خیلی دوست داریم. زیرا تاثیر این دیوانه وار تماشای فیلم و عشق بی قید و شرط به سینما را در فیلم های ساخته شده توسط آنها می توانید مشاهده کنید.

در نهایت، چنین فهرستی می تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از دنیای ذهنی کوئنتین تارانتینو داشته باشیم و درک کنیم که او چگونه درباره سینما فکر می کند. درک اینکه هنرمند پست مدرنی مانند او از برخی آثار مهم دوران کلاسیک یا مدرن متنفر است واقعاً دشوار نیست، اما این فهرست حاوی نکاتی است که قابل تامل است. در عین حال سورپرایزهای مهمی نیز در آن نهفته است و ممکن است مخاطبان احتمالی این فهرست در این انتخاب های تارانتینو جای بگیرند.